۱۳۹۴ خرداد ۹, شنبه

نخند رفیق ، نخند به نهنگ هایی که دسته جمعی به پیشواز مرگ رفته اند...

زمان که می گذرد بعضی چیزها نه این که یادت برود ، ترجیح می دهی به یاد نیاوری شان. اما بغضی که آن روزها گلویت را خراشیده و توی دلت جا خوش کرده ، با هر یاد چون دمل چرکینی سر باز می کند و تمام وجودت را به درد می آورد.
نهنگ عنبراز جنس بغض فروخورده ای است که سامان مقدم هنرمندانه زهرش را از اشک گرفته ودر دل خنده ریخته . 
دست مریزاد آقای مقدم . دست مریزاد رضا عطاران .

هیچ نظری موجود نیست: