کدام اوه اوه ؟؟؟

چقدر جالب شده ایم . تمام دغدغه مان شده است تفاوت دو حرف گوُ و اوُ. نه تنها ما ، که جالب تر از ما آنهایی هستند که مستقیما مخاطب بوده اند و چپ و راست خودشان به خودشان دلداری می دهند که انشاالله گربه بوده و اشتباه لپی و گفتاری و جنجالی بوده و شیطنت و توطئه و فتنه دشمن بوده و دست استکبار در کار بوده و پای صهیونیست و گوش انگلیس و چشم آمریکا و دماغ اسرائیل.
و دشمنان تفرقه افکنی می کنند و آتش بیار معرکه شده اند و با این کارهای شان می خواهند ما را به جان هم بیندازند و از آب گل آلود ماهی بگیرند و اتحاد ما را زیر سوال ببرند و به اختلاف میان ما دامن بزنند و ......

و طوری هم این حرف ها را می گویند که گویی واقعا هیچ اختلافی وجود نداشته و همه چیز در آرامش و صلح و صفا سپری می شود و آب در دل کسی تکان نمی خورد و ایشان هم هیچوقت و هیچگاه از گل نازکتر به اینان نگفته است و اینان هم هیچگاه قمه و قداره از رو نبسته اند و اصلا یک مشت ادیب و عالم و شاعر و متین و نجیب و موقر در راس امور این مُلک و ملتند و همه جا هم پر از عطر گل است و نوای خوش بلبل .

و جالب تر این که هیچکس هم نیست که بگوید : آقایان محترم ، حالا اگر در جواب سوال پرسیده شده ، حتی به یقین گفته شده باشد : جدی می گی ؟ اوه ، اوه . بازهم در معنا هیچ فرقی دارد با آن چه واقعا گفته شده است؟ 

معمولا در چنین مواقعی هدف از گفتن " اوه اوه "  چه می تواند باشد؟

اوه اوه ، چقدر ترسیدم ؟؟؟

اوه اوه ، چقدر سوسولند؟؟؟

اوه اوه ، چقدر بد ؟؟؟

اوه اوه ، چقدر ..... می خورند؟؟؟