همیشه وقتی در آن گذشته های دور که هنوز انجمن
اسلامی دانشگاه ها توانی برای نفس کشیدن داشتند و ادوار تحکیمی بود که دو شاخه شود
و دانشجویانی بودند که بوی قورمه سبزی کله شان بپیچید در فضای دانشگاه به
جای غذای سلف، شانزده آذرهایی که مقارن می شد با جمعه ، لجم می گرفت و با
خودم زمزمه می کردم : بابا این ها دیگر چه شانسی دارند.
همیشه وقتی در آن گذشته های دور که هنوز صف نمازگزاران
روز جمعه ی دانشگاه تهران خلاصه نشده بود به چند پیرمرد و پیرزن خداترس و دنبال
توشه ی آخرت به گفته ی پیشنماز محل ، و ادامه ی جماعت کشیده می شد تا خیابان شانزده آذر و قدس ، وقتی باران چند روزه به پایان هفته که می رسید آفتاب می شد و خیابان
ها پاک و مطهر برای پهن کردن سجاده و جانماز ، لجم می گرفت و با خود زمزمه می کردم : : بابا این ها دیگر چه شانسی دارند.
همیشه وقتی در آن گذشته های دور که برف زمستان
از اول دی ماه شروع می کرد به باریدن و هی می بارید و هی می بارید تا می رسید به نیمه
های دهه فجر و صبح روز راهپیمایی 22 بهمن ، ابرها دست هم را می گرفتند و می رفتند
تعطیلات و آسمان آبی را می سپردند دست خورشید تا بتابد بر مردمانی که در مجال غیبت
چند روزه ی برف ، آقایان توانسته بودند سوار اتوبوس شان کنند از روستاهای دور و
نزدیک و تکمیل کنند تکه های خالی پازل تصاویر هوایی میدان آزادی سیمای میلی را ، لجم می گرفت و با خودم زمزمه
می کردم : بابا این ها دیگر چه شانسی دارند.
امروز که تقویم ورق خورد و و نشان داد که 9 دی
مصادف شده با جمعه ، اعتراف می کنم که یک جورهایی خستگی تمام آن لج درآمدن ها از
تنم بیرون رفت و با خود زمزمه کردم : بالاخره رسید روزی که شانس هم پشت کند به این
ها و خبری نباشد از آفتاب و ماه و ستاره در همراهی این عزیزان .
و تازه متوجه شدم
چه فکر بکری کرده اند آقایان در برگزاری مراسم
روضه خوانی و مداحی در بزرگداشت حماسه ی دهان پرکن 9 دی به جای راهپیمایی ، آن هم درست در زمانی که دیگر نه دانشگاهی زنده مانده
از تقلای خفقان نفس کشیدن و نه نمازگزاری باقی مانده در صف های پرشکوه نماز جمعه
دانشگاه و نه روستایی دلخوشی مانده از جورهدفمندی یارانه ها، برای اتوبوس سواری به
قصد تهران .
وچه خوب فهمیده اند آقایان ، که دیگر محال است بتوان
مثل گذشته ها، دانش آموز و کارمند جماعت را روز تعطیل کشاند از خانه اش بیرون و گسیل
دستوری کرد به خیابان ها حتی به نیت ساندیس خوری و شاید یک ساندویج کالباس اضافی به
همراه.
بازهم ناشکری نکنند آقایان ، که لااقل بهانه ی ماه
صفر را دارند و ایام عزاداری حضرت رقیه را.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر