۱۳۹۰ خرداد ۲۷, جمعه

آه ای زندانی ، چه خشکسالی غریبی .........

پردگیانِ باغ
از پسِ معجر
عابرِ خسته را
به آستینِ سبز
                     بوسه‌یی می‌فرستند.

بر گُرده‌ی باد
                    گَرده‌ی بویی دیگر است.
درختِ تناور
امسال
چه میوه خواهد داد
تا پرندگان را
به قفس
              نیاز
                        نماند؟

۱ نظر:

لی گفت...

چسبید بهمون این شعره . ممنون