۱۳۹۰ خرداد ۲۶, پنجشنبه

مدیریت بحران ............

همایش برگزار کرده بودند برای مدیریت تقاضای برق درزمان بحران. داد سخن سرداده بودند از شرایط بحرانی وسیل وزلزله وسونامی ومشکلات احتمالی نشت مواد رادیواکتیویته از نیروگاه فرضی هسته ای بوشهرو این که ایران جزو ده کشور زلزله خیز جهان است وشبکه های برق ما این چنین هستند وآن چنان وما باید این چنین کنیم و آن چنان.نیم ساعتی از سخنرانی سوم گذشته بود وساعت حدودیازده ونیم شده بود که برق رفت. میزبانان کمی این پا و آن پا کردند ودر نهایت با عرض پوزش ِ ببخشید، از حضار محترم که ما باشیم، تقاضا نمودند تا برطرف شدن مشکل قطع برق، تشریف ببریم به فضای سبز محوطه برای پذیرایی. و ما تشریف بردیم برای پذیرایی و آن قدر آن جا ماندیم تا برق آمد.
این بود همایش امروز ما. پس نتیجه می گیریم که وقتی برق در مواقع بحرانی برود هیچ کار نباید کرد، بلکه باید از خود با زردآلوی کیلویی دوهزاروهشتصد تومانی وگیلاس کیلویی دوهزاروپانصد تومانی وموز کیلویی هزارودویست تومانی وشیرینی دانمارکی ( ببخشید گل محمدی) وچایی ونسکافه  پذیرایی نمود تا برق خودش بیاید. 
لطفا شما هم همین کار را بکنید همه ی جهان . چون ما برای همه ی شما برنامه ی مدیریت داریم چه دربحران وچه درغیربحران. لطفا......
...............................
پ ن : از شوخی گذشته،وقتی یکی از سخنرانان ازنقطه نظرعلمی،خصوصیات شرایط بحرانی را برمی شمردند، بنده به این نتیجه رسیدم که ما بطور کلی وهمیشه،در شرایط بحرانی به سر می بریم و خودمان خبر نداریم .

۱ نظر:

جيم انور گفت...

عزیز جان! باور کن تمام آن همایش به درک همین یک نکته مهم می ارزید. ما یه چیزایی خس کرده بودیم ولی الان دیگه بهمون اثبات شد