گوشی را که بر می دارد و صدای " بله بفرماییدش " که می خندد ، می فهمم نوه ی نازنین چهار ماهه اش آن جاست .
می گویم : مادر ، نوه خیلی شیرین است، نه ؟
می گوید : شیرین! اصلا قابل توصف نیست. معجزه است ، معجزه ی خدادادی .عطرو بویش ناگفتنی است و خنده هایش بی نظیر. طعمش را هم که دیگر نگو . هیچ شهدی به شیرینی آن نیست . نمی دانی چه حس خوبی است مادربزرگ شدن . مثل دوباره عاشق شدن می ماند.
از دور صدای تاپ تاپ قلبش را می شنوم .
چه بگویم والله ، این هم از مامان ما.....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر