۱۳۹۳ فروردین ۱۷, یکشنبه

نه فرشته ام ، نه شیطان ...

همایون گوش می دهم و می ترسم از عاقبتِ کار. کاری که نه به همایون ربطی دارد و نه به فرشته و نه شیطان.
همایون گوش می دهم و تمام وجودم شعله می کشد از تصوّرِ خیال. خیالی که هیچ ربطی به هیچ سوارِکولی ای ندارد که رفته باشد و با خود مرا نبرده باشد، بی هیچ رقص شبانه ، بی هیچ اشک ناسترده.
همایون گوش می دهم و صدای سکوتِ دل آزار رفتن ات می پیچد توی گوشم، و بی قراری در هیبت بغضی سنگین که نه به همایون و نه کولی و نه هیچ کس دیگر ربطی ندارد چنگ می اندازد در تاروپود تنم.
همایون گوش می دهم و لبخند آخرِ تو می نشیند توی حصارِ چشم هایم ، و اشک پرده می شود روی یادِ نگاهت.
همایون گوش می دهم و می ترسم از سرانجامی که همایون باشد و کولی باشد و حصار باشد و تو نباشی.

هیچ نظری موجود نیست: