و هیچ قطاری ما را با خود نبرد.....

 

عشق را 

بدون بزک می‌خواستیم
دنیا را بدون تفنگ
…………….
روی دیوارهای سیاه
گل سرخ نقاشی کردیم
رهگذران به ما خندیدند
به ما خندیدند رهگذران
ما فقط نگاه کردیم
………………
جاده‌ها
دور شهر گره خورده بودند
در شهر ماندیم و پوسیدیم و خواندیم
قطاری که ما را از این جا نبرد
                                           قطار نیست
“                                                                               رسول یونان”