دقیقه ی نودی ها ، عیدتان مبارک باد......

آی عشق ، آی مهر، چهره های آبی و سبزتان دیریست از پشت  پرده های سرخ نهان گشته است . 

من رویش ناگزیر جوانه ها را در دستان سرد زمستان به تماشا نشسته ام.

دیگر زمان را مجال تامل نیست . 

دیگر زمین را نگاه تمنا نیست .

من رویش ناگزیر جوانه ها را در دستان سرد زمستان ، چندی ست به تماشا نشسته ام . 

......................

نود بار نود را خواهیم سرود ما مردمان سبز ایران پیر، و پیروز خواهیم شد در میدان نبرد سرخ . و فاتحانه خواهیم گشود تمام راه های سبز تمام جنگل های بی انتها را به دل های تمام رودهای مهربان این مرز و بوم .

نود ، سالی است که ، راه سبز امید را خواهیم زیست با عشق ، با مهر و با هر آن چه شایسته ی انسان است . 

نود ، سالی است که ، راه سبز امید را خواهیم شکفت با تمامی بیدهای مجنون و سروهای آزاده وشقایق های خونین . 

نود ، سالی است که ، راه سبز امید را امیدوارانه خواهیم پیمود . و لحظه ای درنگ نخواهیم  کرد در رسیدن ها . 

با هم و در کنار هم ، پیشاپیش فتح نود بر همگان مبارک باد . 

 بشارت باد روزهای زیبای نوروزی نو از روزگاری کهن .

 ..........................

پ ن : هفت سین خانه ی ما  تا پیروزی سبز خواهد ماند. تا آن روز .